Galapagos
Hey,Deze blog schrijf ik vanuit de Galagapos eilanden. Waarschijnlijk heb je al van dit tropische paradijs en zijn vreemde wezens gehoord vanop de TV. En ik kan je verzekeren, het is echt de moeite waard. Vanwege de trage connectie kan ik geen foto’s online zetten, maar dat komt zeker nog wel in orde volgende week in Guayaquil.
Vorige donderdag, de 11e mei zijn we aangekomen en ik blijf tot de 23e hier op Galapagos, normaal moest ik nu het vliegtuig terug nemen. Maar ik heb vrije tijd gekregen door het wegvallen van de intercambio in Cuenca, en die tijd breng ik natuurlijk hier door, wat had je gedacht.
Galápagos heeft zijn beroemdheid te danken aan het feit dat Charles Darwin hier op het idee gekomen is van zijn beroemde evolutietheorie door de kleine verschillen in de diersoorten tussen de eilanden te bestuderen. En natuurlijk ook door zijn actieve vulkanen, de meest recente uitbarsting was op het eiland Isabella in 1998. Vandaag is de grond rond de krater Sierra Negra nog altijd warm ( Naar eigen aanvoelen ) en de krater is met 8 km doorsnede de tweede grootste ter wereld. Door zijn geisoleerde positie, 1000 km weg van het vasteland zijn de diersoorten totaal verschillend van die op het vasteland. En sommige soorten, zoals de galapagospinguin en de piquaros, kun je alleen hier aantreffen.
En natuurlijk hebben we hier niet stilgezeten, de eerste 3 dagen heben we doorgebracht met een bezoek aan de stranden op het eiland San Cristobal (onze uitvalsbasis). Je kent dat wel, blauwe zee, wit strand en voorzien van de nodige palmbomen natuurlijk. Niet dat ik jullie jaloers wil maken ;). Het meest speciale aan de stranden van San Cristobal is dat ze overbevolkt zijn door grote kolonies zeeleeuwen, maar die maken er geen probleem van te delen met die vreemde 2-voetige bezoekers, vooral niet als ze ook een strandbal meebrengen. In het water durven ze zelfs af en toe te spelen met ons, meezwemmen, je eventjes aantikken en dan plots verdwijnen. Van terugtikken is geen sprake, ze zijn veel te snel, en bovendien zijn het nog steeds wilde dieren, en dus gevaarlijk. En natuurlijk is zwemmen met een groepje zeeleeuwen een nooit te vergeten ervaring.
Weg van het dorp op San Cristobal, waar mijn AFS broer woont, zijn we op een afgelegen strand de land- en zeeliguanen gaan bezoeken. Vooral de zwarte zeeliguanen zijn gedrochten van moeder natuur en lijken rechtstreeks van de eerste dinosauriers af te stammen. Geweldig is dat die beesten leven op het zoute zeewier, en om die grote hoeveelheid zout kwijt te geraken niezen ze dat uit. Dat zout komt dat op hun “voorhoofd” terecht en vormt daar een grote korst. En ze komen quasi alleen op de eilandgroep voor.
Ook zijn we met een gids een schilpaddenboerderij in het binnenland gaan bezoeken, en de krater van een dode vulkaan. De krater heeft zich in de loop van miljoenen jaren gevuld met zoet! water, en vandaag is het zelfs mogelijk te vissen in de krater van de vulkaan. De exacte diepte van het zoetwatermeer weet men niet, evenmin hoe die vissen in dat meer terechtgekomen zijn.
Vorige zondag zijn we met een bootje de kusten van San Cristobal afgevaren om te snorkelen en enkele kleinere onbewoonde eilanden te bezoeken. En natuurlijk op zoek te gaan naar de blauwvoetige boobievogel en pelikanen. En je kan er zeker van zijn dat we ze gevonden hebben, samen met nog heel wat andere vogelsoorten. Omdat het het broedseizoen was, en de vogels hun nesten niet willen verlaten, konden we ze naderen tot op een halve meter. Bij de blauwvoetige boobievogel is het gemakkelijk de exacte afstand te weten te komen, ze bouwen hun nest in een kleine cirkel van stenen, en alles wat binnen die cirkel komt beschouwen ze als een indringen en zullen ze dan ook aanvallen. Zolang je buiten de cirkel blijft is er dus geen probleem. Die dieren beschouwen de mens niet als een vijand, maar eerder als een vreemdsoortige bezoeker die geen kwaad met zich meebrengt.
Vorige maandag hebben Silje en ik de boot genomen voor een 3 daags bezoek aan Santa Cruz en Isla Isabel. Op Santa Cruz hebben we een bezoek gebracht aan het wereldbefaamde Darwin Research Center, maar helaas hebben we niets meer dan enkele kantoren te zien gekregen. Na een bezoek aan een reisbureau hebben we tegen een spotprijs een 2 daagse last-minute toer naar het eiland isabel geboekt. Samen met een gids en een internationale groep van een 16 man zijn we schildpadden en flamingos gaan bezoeken. De tweede dag van de toer zijn we met paarden de vulkaan Sierra Negra op het eiland gaan bezoeken, waarvan reeds eerder sprake in deze blog. Een fantastische trip te paard door de natuur en een stukje langs de krater van de vulkaan. Meteen een gouden tip voor diegenen die willen gaan paardrijden op Isla Isabel. Die beesten zijn nogal redelijk lui en willen dan ook niet doorlopen, het moet ook geen plezier zijn iedere dag dezelfde toer te moeten lopen met een toerist op je rug. Maar als je met een stok een goeie mep verkoopt lopen ze zo mak als een lammetje (tip van onze gids). Eerst dacht ik, arme paarden, maar het helpt wel degelijk.
Na de tocht te paard zijn we gaan snorkelen op een afgelegen eilandje waar haaien en pinguins te vinden waren. Meteen heb ik enkele fotos van de befaamde galapagospiguin kunnen nemen. Een pinguin die op de evenaar woont is dan ook redelijk uniek te noemen. In de avond zijn we tot een stuk in de nacht met de groep geweest pinten pakken tot een stuk in de nacht. En daar we om 6 uur ’s morgens een boot terug naar Santa Cruz hadden werd dat een pijnlijke zaak. Je kan je dat al inbeelden.
Die bootrit werd ook een pijnlijk avontuur, het was een klein bootje en de zee stond redelijk ruw. En 3 uur in zo een vreselijk gewiebel te moeten doorbrengen is geen pretje, iedereen stond het kotsen nabij. Ben en Taylor hebben wel degelijk de vissen gevoerd, voor mij was het redelijk nipt. De 2 bestuurders van de boot waren jonge gasten en ik vermoed dat het de eerste keer was dat ze met zulk een weer te maken hadden.
Wankel op onze benen, en vrezend voor de boottocht terug naar San Cristobal in de namiddag hebben we een taxichauffeur tegengehouden voor een tripje naar de lavatunnels en de 2 kleinere vulkanen van Santa Cruz. En daar we beiden spaans spreken kunnen de taxichauffeurs, die al hun hele leven op de eilanden wonen, uitstekend dienst doen als gids. Voor 20 USD heeft die kerel tot in de vroege namiddag met ons rondgereden,voor hem een smak geld en een toffe afwisseling.
Ciao,
Kris
posted by kris @ 3:08 p.m.
0 comments
