VilcaBamba
Hey,
Kim, bedankt voor je wekelijkse column, k heb hem met veel plezier gelezen, blijkbaar heb ik iets gemist op het OHL gebeuren. De mannen van den Uyterhoeven eens flink te kakken gezet, zo moet dat. En je kan der zeker van zijn dat ik hier onder tafel lig van t lachen met die zielige 20 graden, het moet vreselijk zijn om in zo een klimaat te moeten overleven. Hoe houd je dat vol beste Kim? Vandaag hebben we hier nogmaals de 39 gehaald.
Ik raad je dan ook ten stelligste aan te emigreren naar Guayaquil ;). Vooral nu ze ook al in België beginnen mensen neer te schieten voor nen mp3 speler.
Ik heb de afgelopen dagen ook niet stilgezeten, eerst met de familie op weekend naar Salinas. De gekende zalige combinatie van zon, strand, zwembad en de nodige pintjes. Helaas een ontgoocheling, er was een verkiezing van miss Ecuador in een discotheek vlakbij. Toegangsprijs 30USD. Maar, vanop de rand van het zwembad van het apartement hadden we een prachtig overzicht op de hele discotheek. Nu dachten papa Miguel en ik de slimste thuis te zijn en we installeerden ons die avond dan ook in een strandstoel, volledig uitgerust met zoute nootjes en alles in de hoop de show te kunnen meepikken. Verkeerd gedacht : Die show begon maar niet, we hebben gewacht tot 1 hr s'nachts en zijn toen maar naar binnen gegaan. Blijkbaar heeft de organisatie ons gezien en onze snode plannen doorboort ;).
Maar ook goed nieuws : In Salinas hebben ze een nieuwe apartementsblok afgewerkt en de ruime appartementen ( 3 slaapkamers en publiek zwenbad) gaan van de hand voor 60000 USD. Nu mag iedereen die onze pa kent hem beginnen overtuigen zo een apartementje aan te schaffen. Daar hebde in België nog geen tuinhuis voor ;). Kunnen we voor eeuwig op vakantie gaan naar Salinas. De apartementen liggen helaas niet op de dijk, maar dat hoeft niet. By the way : Die op de dijk gaan van de hand voor 130000 USD.
Vorige week heb ik nog een weekje vakantie genomen omdat ik me verveel op het project en AFS nog steeds een vervangproject voor me aan het zoeken is. Ik verveel me begint stilaan het droomexcuus te worden.
Ik heb meteen de gelegenheid aangegrepen om voor een weekje naar Loja te trekken om daar in het nationale park Codoparcus te gaan hiken. Daarna ben ik doorgereisd naar Vilcabamba, bekend om zijn levenswater. Vilcabamba kent zeer veel eeuwelingen, volgens de inwoners van Vilcabamba zou dat komen door het gezonde water. Helaas voor hen heb ik hun geheim doorgrond. Ik ben zo vriendelijk het jullie mede te delen : het begrip "stress" moet in vilcabamba nog uitgevonden worden! En ik heb het er meteen van genomen in Vilcabamba en een hotel gepakt met zwembad, jacuzzi, sauna, fitness en turks stoombad. Op de koop toe ben ik met een duitse schone een dagje gaan paardrijden in de bergen en hebben we samen de faculiteiten van het hotel grondig gebruikt.
Nu denkt de economische redenerende noorderling : heeft die wijnants de lotto gewonnen of zo? Het hotel kostte me 8 USD per nacht beste vrienden.
Voor de voetballiefhebbers : volgende zondag is het de stadsderby Emelec vs Barcelona ( De barcelona van Guayaquil). Ik ben op boerderijbezoek in de provincie "Los Rios", maar met een beetje geluk kan ik de match op TV meepikken. Ik houd jullie op de hoogte van het lokale voetbalgebeuren. Oh ja : Ik ben een fan van Emelec geworden. De hostpapa van Claire (AFS collega) is sportief directeur van Emelec, dus ik had te maken met een lichte sociale druk ;).
Ciao, en bekijk de nieuwe serie foto's online.
Het project + bezoek uit Esmeraldas
Hoi,
Eerst en vooral eerst eventjes op de vraag van Lies antwoorden. Het is inderdaad een feit dat ik het heel zelden over het werk heb. Voorlopig is het werk niet zo belangrijk voor mij op dit moment, maar dat gaat veranderen want ik ben volop van project aan het veranderen. Maar dan wel op de snelheid van AFS Guayaquil.
Op mijn huidige project werk ik met straatkinderen van een jaar of 8 tot 12. Wiskunde, schrijf- en leesles, patrouilleren in de stad op zoek naar kinderen. Klinkt allemaal zeer fijn, en dat was het ook de eerste weken, maar toen was het project een tijdje gesloten en tegenwoordig draait het al 3 weken op 2 a 3 kinderen. En 3 kindjes voor een team van 9 man kun je gerust een beetje saai noemen. Morgen studeren er 2 af bij ons, en gaan ze naar een andere patio om meer te leren. Nu was die situatie zeer leuk voor enkele weken, want onderling schieten we zeer goed op, maar de kalme periode begint me iets te lang te duren. En mijn middagsiesta duurt bijna even lang als mijn werkdag. Ik ga nog steeds over huis eten met de mama. De dagen zijn dus zeer fijn, maar niet echt bevredigend.
AFS zoekt een oplossing bij childeren international, een organisatie die me ongeveer dezelfde jobomschrijving kan bieden maar die een pak meer werk zou hebben. Laat ons hopen dat het iets wordt. Gelukkig is de famlie zeer goed, en de stad ligt me echt, dus dat compenseert volledig.
Dit weekend hebben we bezoek ontvangen uit Esmeraldas. Katie en Isabelle kwamen op bezoek. Katie sliep in ons huis en Isabelle bij Silvana.
Even een kort overzicht van onze activiteiten met hen :
De vrijdagavond zijn we naar een discotheek geweest met de hele AFS bende en enkele ecuadoriaanse vrienden. KNU, naar mijn bescheiden mening een van de beste disco's van Guayaquil. De zaterdagmiddag was iedereen bij ons thuis uitgenodigd om fanesca (paasvissoep) te eten en heeft mijn neef Fabian Isabelle, Katie en mij een grote rondleiding door de stad gegeven in zijn auto. Isabelle en Katie wisten niet wat ze zagen, Guayaquil is immers zeer verschillend van Esmeraldas. Daarna hebben Silvana en ik onze gasten meegenomen naar het stadscentrum voor een wandeling en de zonsondergang mee te pikken vanop een uitzichtspunten, de faro op las peñas voor de kenners. 's avonds ben ik met Silje en Katie nog enkele piña colada's gaan drinken in La Marential. Silvana en Isabelle zijn in de hilton gaan eten voor de 50e verjaardag van de pappa van Slvana, helaas waren wij niet uitgenodigd, maar naar het schijnt was het heel tof en chique.
De zondag tenslotte zijn we met de bende naar het parque historico geweest, een combinatie van een zoo ( met gids) en bokrijk (met toneelspelers, wat een job ;)). In de namiddag was er een feestje in het huis van de nonkel van Mauri. Er kwam een groepje spelen en diene mens heeft een groot zwembad, hoe kun je daar neen tegen zeggen? Je merkt het, veel activiteiten, en ik was dan ook blij toen ik de zondagavond mijn bed zag. Ik dien daarnaast ook nog een pak tijd vrij te maken voor met de pappa rond te hangen, we schieten heel goed op. Maar hij vertrekt in mei voor een maand naar de VS voor zaken, dus we dienen deze maand voor 2 rond te hangen. Niet dat ik daarover klaag ;). Dit paasweekend gaan we met de familie voor 3 dagen naar Salinas. Zoals je reeds eerder gelezen hebt ben ik een grote fan van Salinas.
Eventjes iedereen voorstellen :
In volgorde, Silvana, Silje en ik.
Claire :
Mauri ( in het blauw):
De familie :
De pappa nogmaals :
Mijn broer "El Negro" :
Mijn schoonzus Ilse :
Groetjes en kusjes,
Kris
De blog is terug en er staan al enkele foto's online
Hoi,
De voorbije week was een ramp voor de telecommunicatie. De blog heeft een week uitgelegen, maar nu is hier terug, joepie! Ook ben ik bezig met enkele foto's te uploaden.
Tot overmaat van ramp is mijn GSM is in het zwembad gedonderd, en compleet verzopen natuurlijk. Gelukkig begon er na een dag drogen terug een teken van leven in te komen, maar de gesprekskwaliteit was vreselijk. Een dag drogen extra en nu werkt hij terug perfect. Zo zie je maar, die simpele nokia's zijn quasi niet kapot te krijgen.
Eigenlijk was voor heel Guiyaquil het leven deze week niet zo leuk. De school begint terug en de mensen hebben duidelijk geld nodig om schoolboeken te kopen. El Umiverso schreef gisteren dat er de voorbije week gemiddeld iedere 17 minuten een overval gebeurt is, er zijn 4 banken overvallen en 5 moorden gebeurt. Zelfs naar Zuid-Amerikaanse normen is dit veel.
Ook de watervoorziening had zijn week niet, door een fout tijdens werkzaamheden aan de hoofdleidingen heeft een groot deel van de stad 2 dagen zonder water gezeten, en ook nu nog zijn de voorzieningen gebrekkig. Gelukkig hebben we thuis een 2 grote voorraadtanks staan met stadswater die het hele huis van het nodige water kunnen voorzien. We hebben dan ook geen seconde droog gezeten, maar het is geen pretje om in een volle bus te stappen ;).
Gelukkig zijn er deze week ook positieve dingen om te schrijven. Begin mei gaan we David bezoeken in Galapagos. Een vriend van pappa Miguel is professor marine-biologie aan de universiteit van Miami en hij is in Galapagos voor een studie. We mogen met hem optrekken in de boot van de universiteit en hij gaat ons rondgidsen. Hebben we meteen de beste gids van heel Galapagos ;).
En ik heb Ice Age 2 gezien in de cinema. Joepìe!!!
Groetjes,
Kris
