Kris en Ecuador

Esmeraldas en Quito + ander gsm nummer

Ola,

Hier is je wekelijkse leeswerk weer.

Eerst en vooral. Kim, bedankt voor je column. Voor zij die willen bellen, na problemen met het veel te dure movistar ben ik overgeschakeld naar hun concurrent Porta GSM. En voorlopig ben ik er content van, mijn cell schijnt weer deftig te werken en vreet minder geld uit mijn budget. Waar hoop is, is leven he.
Mijn nieuwe nummer is +59392103907

Telecommunicatie in het algemeen is hier een pak duurder dan in België. Voor zij die klagen over het "dure" belgacom en telenet. Ze zijn zo slecht nog niet!

En er is weer veel gebeurt. Vorige week heb ik van mijn weekje vakantie geprofiteerd om een reisje te maken naar Esmeraldas en Quito.

Esmeraldas ligt aan de kust en is echt wel zalig. Ik ben er mijn AFS vriendinnetjes gaan bezoeken. De stad zelf is lelijk en zeer armoedig, maar de provincie Esmeraldas en de stranden zijn prachtig. Voor de kenners : We hebben Las Palmas en Atacames aangedaan. En natuurlijk zijn de mensen ook geweldig. Een stukje afrika in Ecuador. Muziek en gelach overal in de straat. We hebben een bezoekje gebracht aan een primitief eiland, en ons laten rondvaren in een boot. Kortom, niet de plaats waar ik 5 maanden zou willen zitten, maar voor een vakantie is het echt wel een droombestemming. Leve Guiyaquil!

Een natuurlijk heb ik de kans aangegrepen om me de cubaanse salsa te laten aanleren in Esmeraldas. Voor de eerlijkheid moet ik bekennen dat ik een zeer slechte leerling ben, maar het is zeer plezant en op dit moment begint het al een beetje te vlotten.

Hier in Guiyaquil volgen we ook dansles bij Wilson Dance. Salsa, regeaton en Merengue (Verkeerd gescheven, I know). 5 uren per week.

Met de meisjes van Esmeraldas zijn we dan voor een verlengd weekend naar de
hoofdstad Quito getrokken.

Door de road blocks aangelegd door de indianen tegen de TLC handelsakkoorden een rit van 10 uur, normaal 7 uur, maar we hadden 3 uur vertraging. De methode dat die gasten gebruiken is zeer effectief en goedkoop, maar leg ze alsjeblieft niet uit aan de socialistische vakbond, anders heb je weer zever met die mannen daar in het verre belgenland. Hoe verloopt het in de praktijk : Je blaast in de nacht met dynamiet een stuk uit een rots zodat de grote rotsblokken de hele weg versperren. Door hun gewicht zijn de rotsblokken zeer moeilijk op te ruimen en leggen ze de alle verkeer volledig lam voor enkele uren. Hier in Guiyaquil zijn de producten die uit de sierra (de bergen) moeten komen al moeilijk vast te krijgen.

Silvana uit Guiyaquil is ons later komen vergezellen in Quito. Zij had gelukkig geen last gehad van de road blocks.

Quito zelf is geweldig. Een koele 25 graden tijdens de dag, echt koud tijdens de nacht. En de oude binnenstad zelf is prachtig. Je kan het vergelijken met grote europese bergsteden. We zijn de miudad del mundo gaan bezoeken. Een monument gebouwd als aandenken aan de franse expeditie die de ligging van de evenaar heeft berekend, en het ligt efectief op hun evenaar, iets buiten Quito. Helaas hadden de indianen gelijk en ligt de evenaar iets verderop. Maar vanop het monument heb je een prachtig uitzicht over de cotopaxi, dus niet getreurt. En ik heb de afgelopen weken al genoeg de evenaar overgestoken. By the way : Guiyaquil ligt op 2 graden zuid.

En natuurlijk zijn we uitgeweest met de mensen van AFS Quito in La Mariscal. De gringowijk van Quito. Door de ecuatorianen spottend gringolandia genoemd. De hele boel, disco, irish pub, pizza, mexicaan, ... Meer moet dat niet zijn. ;)

En natuurlijk heb ik deze week gewerkt met de kindjes, het was een rustig weekje op het werk. En mijn sociale leven hier verder uitgebouwd. Een cinemake gedaan en gisterenavond pinten gaan pakken met Mario en 2 vriendinnen van zijn universiteit. Ik begin hier echt al wel veel mensen te kennen hier in Guiyaquil.

Tegen de vijven vertrekken we naar Montañita, een badplaats aan te kust die echt wel de moeite waart schijnt te zijn. Doordat er deze week gewapende conflicten waren aan de road blocks verbiedt AFS voorlopig alle interprovinciale reizen. Ik heb geluk gehad dat mijn vakantie net voor het verbod viel. Maar de provincie Guayas is groot, en er zijn geen indianen die lelijke road blocks bouwen. Dus is er geen gevaar voor ons.

In de volgende blog houd ik je op de hoogte van de belevenissen in Montañita.

Dikke kus aan allen,

Kris

posted by kris @ 2:26 p.m.