vrijdag, februari 24, 2006

Salinas

Vandaag een dagje vakantie op mijn project, heel het project is deze morgen op vakantie naar Playas (kuststadje) vertrokken voor 10 dagen.

Ikzelf vertrek morgen naar Salinas voor 4 dagen met de familie. En mijn AFS collega Claire gaat met haar familie naar Esmeraldas, ook voor 4 dagen. Wat maakt dat wij woensdagmorgen een bus nemen naar Playas om het project te vervoegen. Of dat is toch het plan, maar daar we hier nog altijd in Ecuador zitten zou het me niets verbazen moest het op het laatste moment toch nog anders uitdraaien.

Vorig weekend hebben Silje en ik ook in Salinas gezeten met Mauri en haar moeder. AFS verbiedt ons immers om de eerste maand te reizen zonder familie of project en door de moeder van Mauri mee te vragen was daar snel een mouw aan gepast.

Over de kuststad Salinas zijn de meningen verdeeld bij de Ecuadorianen. Dit komt omdat de kuststad een dijk heeft met hoogbouw erop. Prachtig volgens sommige bronnen, afschuwelijk volgens andere. Mij maakt het allemaal weinig uit. De temperatuur is er met 31 graden iets frisser dan in Guiyaquil en dat kan je gerust goed nieuws noemen. Het zeewater is warm, helder en rustig. De baai is niet zo prachtig als in Thailand maar kan der gerust mee door. En het is nu eenmaal naar mijn mening quasi onmogelijk om de schoonheid van de Thaise stranden te evenaren.

Salinas is een van de stadjes die alleen in het weekend inwoners heeft, en de activiteit van de talrijke weekendbewoners is dan ook beperkt tot slapen, wandelen, zwemmen, beachvolley, bbqen, uitgaan in de talrijke discotheken en wodka-orange drinken op het strand. Een van de belangrijkste activiteiten van de salineese schonen is het paraderen op de dijk, en daarbij is een boezem van 2000 USD per borst geen uitzondering te noemen.

Op welke wijze Playas verschilt van Salinas zal ik julllie in het volgende verslag weten mede te delen.

Maar er moet ook gewerkt worden in de week he. Het project lijdt nog steeds onder een chronisch gebrek aan kinderen, maar dat geeft mij extra tijd voor de wandelingen en het geven van nederlandse les aan Alex, de verantwoordelijke. Inmiddels kent hij al het merendeel van de vlaamse scheldwoorden en de vervoegingen van "ik ben gek" in zowat alle tijden. Dat ik ook al het een flink aantal spaanse scheldwoorden ken maakt het enkel maar leuker. Voor de verjaardag van Alex gisteren had Lieke hem een pet laten maken met als opschrift "jij bent gek!". Hij was der content mee.

Diegenen die willen lachen mogen dat nu doen : Want Kris gaat op dansles. De Ecuadorianen dansen immers meer uren per dag dan dat ze lopen. En als we als Europeanen op het luminieuze idee komen om mee te doen voelen we ons hopelijk belachelijk. Daarom hebben we met ons vijven van AFS besloten daar iets aan te doen. Mijn moeder ging een dansschool regelen voor ons, en het zouden 3 lesuren per week worden. Fun gegarandeerd, vooral voor de ecuatorianen.

Voor diegenen die het weerbericht willen volgen. Het regelseizoen loopt op zijn einde. Deze nacht heeft het voor de eerste keer in 3 dagen tijd geregend. En in België is het gestopt met sneeuwen.

Greetz,

Kris

maandag, februari 13, 2006

eerste werkweek + gsm nummer

Weer veel leuke reacties ontvangen op de blog, en dat doet altijd plezier. Voor wie eens wil bellen. Mijn gsm nummer is +59392608334. Zie de eerste post voor info over skypeout. Houdt der wel rekening mee dat het hier 6 uur vroeger is dan in België he mannen.

Zoals gezegd in de titel. Mijn eerste werkweek zit erop. En het werk valt heel goed mee. De gemiddelde werkdag bestaat uit een goede wandeling op zoek naar straatkinderen, dan een uurtje of 2 wiskunde en schrijfles, sporten ter ontspanning en na de lunch les geven, vingerverven, of spelletjes spelen. Stel van de wiskundeles trouwens niet te veel voor. Ik heb vandaag Luis de beginselen van de vermenigvuldiging uitgelegd (bv 2 x 3 voor de vetzakeskes van IPG ;)) en ik hoop dat hij het gesnapt heeft. Luis kan ook al tellen tot 20, maar tijdens de blackjack deze middag maakte hij er een boeltje van. Dringend tijd voor een herhaling dus.

Het grootste probleem is dat er door de vakentieperiode te weinig straatkinderen zijn in het centrum doordat ze allemaal toeristen aan het beroven zijn in de badsteden. En 8 vrijwilligers voor 4 kinderen is een beetje te veel luxe. Maar er is me beloofd dat het vanaf maart lekker druk wordt. En er is nog nooit niemand dood gegaan van te hard te relaxen he.

Maakt ook dat we meeer tijd hebben voor de wandelingen. Dat is eigenlijk mijn favoriete deel van de job. Ook al zijn de wijken waar we door patrouilleren niet van de tofste en zal ik de beelden van lijm snuivende 7 jarigen nooit meer uit mijn hoofd krijgen. Maar dat maakt dat we met de hele bende extra gemotiveerd zijn om de kindjes die we in onze greep hebben, en die dus "clean" zijn goed te behandelen. De gemiddelde leeftijd van de kinderen in de patio waar ik werk is trouwens tussen 7 en 12 jaar.

En ik heb al promotie gemaakt. Men heeft me gevraagd om volgend maand op het hoofdkantoor de website eens onder handen te nemen. Afwisseling doet leven.

Ook het weekend was druk :
Vorige vrijdagavond zijn we met ons vijven van AFS en de vrienden van de zus van Mauri een plaatselijke discotheek binnengestapt. En dat kun je best een belevenis noemen. De zaterdag heeft ernesto van AFS ons de 2 malecons en het iguanenpark van AFS laten zien. Prachtig gewoonweg.
Quote van de zaterdag : Volgens ernesto is de av 9 octobre 's avonds gevaarlijk. Het zou er vol homo's en transsexuelen zitten. Nu is de av 9 octrobre de hoofdstraat en krioelt het er van de politie. Maar voor de gemiddelde latino moet het inderdaad een ware ramp zijn om een transsexueel te ontmoeten, laat staan erdoor misleid te worden.

Ik heb meteen een verlenging van mijn verblijf geregeld. Mijn vader hier zorgt voor een huis waar ik onbeperkt mag wonen, maar dan moet ik wel met 1 van zijn 2 kleinkinderen trouwen en voor 3 achterkleinkinderen zorgen. Na die kleinkinderen ontmoet te hebben lijkt me dat geen slechte deal te zijn. Dus je zal nog een heel lange tijd deze blog mogen lezen. In september is het trouwens groot feest in de familie. Mijn ouders zijn dan 50 jaar getrouwd. Moeder is getrouwd op haar 15e en op haar 20e had ze haar 3 kinderen reeds verwekt. Maar dat schijnt hier de lokale gewoonte te zijn.

greetz,

Kris

De eerste werkweek zit erop + gsm nummer

Weer veel leuke reacties ontvangen op de blog, en dat doet altijd plezier. Voor wie eens wil bellen. Mijn gsm nummer is +59392608334. Zie de eerste post voor info over skypeout. Houdt der wel rekening mee dat het hier 6 uur vroeger is dan in België he mannen.

Zoals gezegd in de titel. Mijn eerste werkweek zit erop. En het werk valt heel goed mee. De gemiddelde werkdag bestaat uit een goede wandeling op zoek naar straatkinderen, dan een uurtje of 2 wiskunde en schrijfles, sporten ter ontspanning en na de lunch les geven, vingerverven, of spelletjes spelen. Stel van de wiskundeles trouwens niet te veel voor. Ik heb vandaag Luis de beginselen van de vermenigvuldiging uitgelegd (bv 2 x 3 voor de vetzakeskes van IPG ;)) en ik hoop dat hij het gesnapt heeft. Luis kan ook al tellen tot 20, maar tijdens de blackjack deze middag maakte hij er een boeltje van. Dringend tijd voor een herhaling dus.

Het grootste probleem is dat er door de vakentieperiode te weinig straatkinderen zijn in het centrum doordat ze allemaal toeristen aan het beroven zijn in de badsteden. En 8 vrijwilligers voor 4 kinderen is een beetje te veel luxe. Maar er is me beloofd dat het vanaf maart lekker druk wordt. En er is nog nooit niemand dood gegaan van te hard te relaxen he.

Maakt ook dat we meeer tijd hebben voor de wandelingen. Dat is eigenlijk mijn favoriete deel van de job. Ook al zijn de wijken waar we door patrouilleren niet van de tofste en zal ik de beelden van lijm snuivende 7 jarigen nooit meer uit mijn hoofd krijgen. Maar dat maakt dat we met de hele bende extra gemotiveerd zijn om de kindjes die we in onze greep hebben, en die dus "clean" zijn goed te behandelen. De gemiddelde leeftijd van de kinderen in de patio waar ik werk is trouwens tussen 7 en 12 jaar.

En ik heb al promotie gemaakt. Men heeft me gevraagd om volgend maand op het hoofdkantoor de website eens onder handen te nemen. Afwisseling doet leven.

Ook het weekend was druk :
Vorige vrijdagavond zijn we met ons vijven van AFS en de vrienden van de zus van Mauri een plaatselijke discotheek binnengestapt. En dat kun je best een belevenis noemen. De zaterdag heeft ernesto van AFS ons de 2 malecons en het iguanenpark van AFS laten zien. Prachtig gewoonweg.
Quote van de zaterdag : Volgens ernesto is de av 9 octobre 's avonds gevaarlijk. Het zou er vol homo's en transsexuelen zitten. Nu is de av 9 octrobre de hoofdstraat en krioelt het er van de politie. Maar voor de gemiddelde latino moet het inderdaad een ware ramp zijn om een transsexueel te ontmoeten, laat staan erdoor misleid te worden.

Ik heb meteen een verlenging van mijn verblijf geregeld. Mijn vader hier zorgt voor een huis waar ik onbeperkt mag wonen, maar dan moet ik wel met 1 van zijn 2 kleinkinderen trouwen en voor 3 achterkleinkinderen zorgen. Na die kleinkinderen ontmoet te hebben lijkt me dat geen slechte deal te zijn. Dus je zal nog een heel lange tijd deze blog mogen lezen. In september is het trouwens groot feest in de familie. Mijn ouders zijn dan 50 jaar getrouwd. Moeder is getrouwd op haar 15e en op haar 20e had ze haar 3 kinderen reeds verwekt. Maar dat schijnt hier de lokale gewoonte te zijn.

greetz,

Kris

maandag, februari 06, 2006

Spannend moment : de familie

Deze blog bijhouden is niet altijd even gemakkelijk. Het heeft me ongeveer 5 minuten gekost om op de goede internetpagina te geraken. Zuid Amerika, al het geld zit in weinig handen, en bijna niets werkt degelijk. Zo zijn mijn fancy speakers die ik gisteren voor mijn mp3 speler heb gekocht "in een degelijke elektrowinkel by the way" reeds kapot. Maar toch heb ik het steeds meer naar mijn goesting in dit zalige land.

En neen, ik heb nog steeds niet uigedokterd over hoe die foto's op het internet te plaatsen. Maar dat komt nog, beloofd. Maniana ;)

En ik heb eindelijk mijn hoteletje in de bergen verlaten. De school heeft me het level medio gegeven voor mijn spaans. Wat goed is, want het de meerderheid is maar tot basico geraakt. Maar ja, als je een 18 jarige latino schone als leerkrachte hebt doet een mens wat extra zijn best. Mannen van IPG, je weet wat je moet doet om de kwaliteit te verhogen ;). Mijn moeder hier vindt dat mijn spaans al beter is dan dat van de vs jongen die er 2 jaar geleden was. Die jongen moet een harde tijd gehad hebben, ze haat namelijk barbaren. En daarmee bedoelt ze afrikanen en vs'ers. Zelf heeft ze het er anderhalve maand uitgehouden en toen zijn ze naar canada verhuisd. Ik vindt het geweldig dat ze in dezelfde bevolkingsgroep ingedeeld worden. En het duid de houding van latino's tgov hun nooderburen aan.

In Guayaquil is het heet en vochtig. Zeker als je vanuit het koude belgië komt. Maar de gastfamilie valt reuze mee. En ik woon in hetzelfde huis als Silja, een mede afs-er. Ik heb zelfs de eer haar nonkel te mogen zijn. Joepie. Ik ben namelijk geadopteerd door de ouders, en silja door de kinderen van de ouders. En die 2 wonen in hetzelfde huis, op een verschillend verdiep. Maar Silja slaapt in de kamer naast mij, wat best wel gezellig is.

Ook Ignes Miguel, silja's broer valt reuze mee. Hij is tijdelijk terug in Ecuador want hij studeert voor arts in Canada.

Een grote en gezellige latinofamilie dus. We zijn met open armen ontvangen en voelen ons al meer dan thuis. Deze morgen zijn we met de mensen van het lokale afs kantoor mijn job gaam bezoeken. Ik moet straatkinderen gaan overtuigen naar het centrum te komen voor onderwijs en veiligheid tijdens de nacht (en overdag). Een harde job, maar ze zou wel voldoening schenken.

Morgen moet ik er om 9 uur zijn voor mijn eerste werkdag en dan zullen we zel meer weten he.

Greetz,

Kris